Κλοντ, Αλμπέρ

(Albert Claude, Λονγκλιέ, Βέλγιο 1899 – Βρυξέλλες 1983). Βέλγος γιατρός. Σπούδασε ιατρική στο πανεπιστήμιο της Λιέγης. Διεξήγαγε επιστημονικές έρευνες στον τομέα της ιστοκαλλιέργειας, στο Βερολίνο, μαζί με τον καθηγητή Άλμπερτ Φίσερ. Από το 1929 πραγματοποίησε σημαντικό έργο στο ινστιτούτο Ροκφέλερ, όπου αργότερα ανακηρύχθηκε καθηγητής, όπως και στο πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Το 1974 μοιράστηκε μαζί με τους Κριστιάν ντε Ντιβ και Τζορτζ Παλέιντ το βραβείο Νόμπελ φυσιολογίας και ιατρικής για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τη δομή και τη λειτουργική οργάνωση του κυττάρου. Ειδικότερα, ο Κ. διαδραμάτισε κυρίαρχο ρόλο στο ινστιτούτο Ροκφέλερ, όπου εισήγαγε την εφαρμογή του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου για τη μελέτη των ζωικών κυττάρων και επινόησε τη διαφορική φυγοκέντρηση. Στα πλαίσια αυτής της μεθόδου οι ιστοί ή τα κύτταρα ομογενοποιούνται προσεκτικά και στη συνέχεια τα διαφορετικά κυτταρικά στοιχεία διαχωρίζονται με βάση τις διαφορές τους σε μέγεθος και βάρος και ως εκ τούτου τον διαφορετικό χρόνο που χρειάζονται για να καθιζάνουν στον πυθμένα δοκιμαστικού σωλήνα. Η δοκιμασία καθίζησης επιταχύνεται με φυγοκέντρηση και κατά διαστήματα το ίζημα συλλέγεται για ανάλυση (πρώτα τα βαρύτερα στοιχεία, δηλαδή ο πυρήνας, και αργότερα τα άλλα στοιχεία ανάλογα με το βάρος τους). Η επαναστατική πρόοδος που σημειώθηκε εκείνη την περίοδο στον τομέα της μελέτης του κυττάρου έθεσε τα θεμέλια της μοντέρνας κυτταρικής βιολογίας.